موتور های چهار زمانه

موتور چهار زمانه برای نخستین بار توسط نیکلاس اتو در سال 1876 معرفی گردید.از اینرو به عنوان سکل اتو نیز شناخته میشود.موتور چهار زمانه امروزه رایجترین نوع موتوراستکه تقریبا تمام ماشینها و کامیونها آنرا بکار میگیرند.









چهار مرحله این سیکل عبارتند از :مکش مخلوط سوخت و هوا ، تراکم، قدرت و خروج گازهای باقیمانده که هر کدام یک حرکت کامل پیستون را شامل میشود، از اینرو یک سیکل کامل نیاز به دو دور میل لنگ دارد.



مکش مخلوط سوخت و هوا:در طول این مرحله پیستون به پایین حرکت میکند و مخلوط پودر شده سوخت و هوا را به داخل سیلندر میکشد.در شکل سوپاپ هوا باز است و به خاطر خلا ایجاد شده در مرحله مکش مخلوط به داخل سیلندر کشیده میشود.







تراکم:هنگامی که پیستون به بالا می آید سوپاپ نیز به دلیل ازدیاد فشار داخل سیلندر بسته میشود.






قدرت:در انتهای مرحله تراکم شمع جرقه میزند و مخلوط محترق میگردد.هنگامی که سوخت میسوزد منبسط میگردد و پیستون را به پایین هدایت میکند.







خروج گازهای باقیمانده:در انتهای مرحله قدرت سوپاپ دود بوسیله مکانیزم میل بادامک باز میشود حرکت به سمت بالای پیستون گازهای باقیمانده را از سیلندر خارج میسازد.







موتورهای چهار زمانه بزرگتر بیش از یک سیلندر دارند و از سیستمهای جدیدتری همچون توربو شارژر ،سوپرشارژر،انژکتورو یا سوپاپهای بیستر استفاده میکنندولی هیچکدام از اینها اصول عملیات موتور را تغییر نداده اند.